Жыл сайын 3-декабрь Эл аралык мүмкүнчүлүгү чектелген адамдардын күнү катары белгиленип келет. Ден-соолугунун мүмкүнчүлүгү чектелген адамдарды колдоо, коргоо күнүнө карата жергиликтүү соттор реабилитациялык борборлорго материалдык жардам көрсөтүүнү улантып жатышат. Сокулук райондук соту мүмкүнчүлүгү чектелген балдарды колдоо жана жардам көрсөтүү максатында Сокулук райондук «Ден-соолугунун мүмкүнчүлүгү чектелген адамдар, анын ичинде ден-соолугунун мүмкүнчүлүгү чектелген балдар үчүн Сокулуктагы реабилитация борборуна» барышып, балдар жана тарбиялоочулар менен жолугушуу өткөрүштү. Сокулук районунун жергиликтүү соттору Жолугушууда мүмкүнчүлүгү чектелген балдардын жашоо жана такмактануу шарттары, ошондой эле үйрөтүү-тарбиялоо процесстери менен таанышып чыгышты. Сокулук районунун жергиликтүү сотторунун атынан келген судьялар — Сокулук райондук сотунун төрагасы К.Б.Самудинов жана судьялар К.Р.Жоомартов, С.М.Сайырова, Ж.И.Кумашев, И.С.Керимкулов, С.А.Султаналиева, Т.Т.Масыбаев, И.С.Кузьменко, М.К.Кулмурзаев, Н.Т.Самаков аталган мекеменин балдарына чогултулган каражаттын эсебинен керектүү техникалык каражаттарды жардам катары тапшырышты. Сокулуктагы реабилитация борборунун  жетекчилиги жана тарбиячылары балдарга карата көрсөтүлгөн колдоо үчүн райондук соттун судьялар жамаатына терең ыраазычылыгын билдиришти.

Тоң райондук сотунун имаратында медиация кабинетинин ачылышы болду. Ага  соттун төрайымы  Асел Сыдыгалиева, соттун жамааты жана медиатор катышышты. Төрайым соттун жамаатына медиатор Айсулуу Асыйканованы  тааныштырып, салтанаттуу түрдө иш бөлмөсүнүн ачкычын тапшырды  жана ишине ийгиликтерди каалады. Кабинетте медиатордун тараптар менен маек куруусуна ыңгайлуу шарттар түзүлгөн.  Анда жарандар үчүн медиацияны колдонуу жана анын артыкчылыктары жөнүндө маалыматтык материалдар даярдалып,  керектүү эмеректер коюлган. Медиация – бул тараптардын талаш-тартыштарын ортомчу аркылуу чечип, эки тарапка тең ыңгайлуу чечим кабыл алууга көмөк көрсөтүүчү өзгөчө сүйлөшүүлөрдүн түрү болуп эсептелет. Элдешүү процедуралары чыр-чатактарды чечип, тараптардын мамилесин жакшыртуу жолдорун жөнгө салууга багытталган.  Медиация кабинеттери бул маселелерди чечүүдө абдан маанилүү роль  ойнойт. Себеби, ал жерде сырларды сактоого жана башка маселелер боюнча ыңгайлуу шарттар бар.

Кыргыз сотуна 95 жыл Вера БЕДЕЛБЕК, “Кыргыз Туусу” Быйыл Кыргыз сотуна 95 жыл толуп, бул салтанаттуу мааракени 2019-жылдын 9-декабрында белгилегени турат. Ага утурлай Баткен облустук сотунун судьясы Сайдибаказ Мусаев кесибине байланыштуу бир окуяны айтып берди. 2003-жылы Лейлек райондук сотунун төрагасы болуп иштеп жүргөндө район борборунан 110 километр алыста жайгашкан айылда чоӊ соттук көчмө отурум болгон. Иш боюнча күбөлөр көп болгондугуна байланыштуу. Айылда көптөн бери иштебей калган клубду айылда жашаган эл менен тазалап,  ишти карай баштадым. Соттук отурум бүтпөй калып, сот кызматкерлери менен кошуна айылда жашаган досумдун үйүнө түнөп калууга туура келди. Биз баргычакты аяш апа биздин үйгө сот келет деп коңшу-колоңдоруна айткан экен, досумдун үйүнүн алдында эл чогулуп калыптыр. Чогулган элди көрүп отурумда түшүнбөстүк болдубу, же күбөлөрдүн көңүлүн ооруттумбу деп ойлоно баштадым. Сот отурумуна катышкан кызматкерлерге эч кимге сүйлөбөгүлө, көзүнө карабагыла, унчукпай кирип кеткиле деп коопсуздук чараларын түшүндүрүп баштадым. Көрсө, досумдун үйүнүн алдында эл чыныгы сотту өз көзүбүз менен көрөбүз деп топтолушуп турган экен. А мен болсо жумуштан соӊ спорт кийимчен элем. Дасторкондо отурганда досумдун үйүнө сотту көрөбүз деп келишкен эл досума карап “биз күткөн сот келдиби, келсе канакей” деп сурап калышты, досум жылмаюу менен “менин каршымда отурган инсан Мусаев Сайдибаказ Темирович, Лейлек райондук сотунун төрагасы” деп тааныштырды. Таӊ калган эл биз сотту бою узун, каш кабагы салынган, курсагы чыккан деп ойлодук эле, көрсө биздей эле жөнөкөй инсан экен деп шыбыраша кетишти. Мен дагы алардын сөзүн жылмаюу менен кабыл алдым.  

Turmush —  Кыргыз сотунун 95 жылдык мааракесине карата Turmush басылмасы сот тармагына өмүрүн арнаган кызматкерлерди тааныштырат. Бул жолу өмүрүнүн 32 жылын сот тармагына арнаган Аламүдүн райондук сотунун судьясы Анаркүл Берюеваны сөзгө тарттык. Берген антка бек турдум — Мен 1974-жылдын 24-сентябрында Ысык-Көл облустук сотуна катчы болуп жумушка кирдим. Ошондо 16 жашта экенмин. Боюң узун деп ата-энем мектепке эрте эле, 6 жашымда берген экен. Сотто эки жылдай иштеп, кийин Фрунзе шаарындагы азыркы Ж.Баласагын атындагы Кыргыз улуттук университетине кирип, аны 1983-жылы бүтүрдүм. Катчы болуп иштеп жүргөндө эле сот болом деген максат койдум. Бул кесипти жактырып тандадым. 1979-жылы Түп районунун мамлекеттик нотариусу болуп, андан соң Ысык-Көл облусунун башкы нотариусу, Ысык-Көл облусунун юстиция бөлүмүндө башкы кеңешчи болуп эмгектендим. 1987-жылы Ысык-Көл облусунун Ак-Суу районунда элдик судья болуп шайландым. Анда сотторду эл шайлачу, элдик судья деп аталчубуз. Ушул күнгө чейин элдик судья болуп калдым деп ойлойм. Соттун иши өтө оор экенин башынан эле түшүндүм. Бирок берген антка бек туруп, соттук милдеттеримди так, мыйзамдын чегинде аткарууга талыкпастан аракет кылдым. Ак-Суу райондук сотунда судья болуп 1987-жылдан 2002-жылга чейин иштеп, андан соң Чүй облусунун Аламүдүн райондук сотуна судья болуп дайындалдым. Ошондон баштап ушул күнгө чейин бул райондук сотто судьянын жумушун аркалап келе жатам. Быйыл 17 жыл болду. Ушунча жыл чыдап иштегениме кээде өзүм да таң калып кетем. 45 жылдык жалпы стаждын ичинен 32 жыл судья болуп биринчи инстанцияда эки эле райондо иштептирмин. Кызматтын оордугунан эртели-кеч жумушта жүрүп, мынча убакыттын кандай өткөнүн билбей да калдым. Сотко жыргаган адам келбейт да. Адамдын тагдырын чечип, бирөөлөрдүн чыр-чатагын караган оңой эмес. Бул жылдардын ичинде кандай гана иштер каралган жок: жарандык иштер, оор жана өзгөчө оор кылмыш иштери, көптөгөн соттук материалдар… Каралган иштердин көпчүлүгү эсимде деле жок, бирок көзгө жаш алдырган, эстен кетпеген иштер болот экен. Каргашалуу окуя — Көп жыл мурда Аламүдүн районуна караштуу Беш-Күнгөй айылында өтө оор окуя болгон. Бир адам немис породасындагы агрессивдүү эки ит бакчу экен. Ал иттер ээси тарабынан атайын эрежелерге ылайык каралбай, багуучу адамдын шалаакылыгынан дарбаза ачык калып, сыртка чыгып кетишкен. Бул учурда кошунанын 9 жаштагы уулу жолдо бара жатыптыр. Эки ит баланы кууп жетип, бири мойнунан, экинчиси санынан тиштеп, жулмалап өлтүрүп салышыптыр. Бала үйүнө 3-4 метр эле жетпей калыптыр. Мындан да жүрөктү оорутканы — ал жалгыз бала болгон. Тиешелүү тергөө амалдары жүрүп, тергөөдө эки адамга айып коюлуп, кылмыш иши сотко өтүп, мен карап калдым. Иш резонанстуу болуп, юридикалык жагынан да, моралдык жагынан да өтө оор каралган. Сотто коюлган айыптар аныкталып, айыпкерлердин күнөөлөрү далилденип, айыптоо өкүмүн чыгаргам. Өлгөн баланын атасы ишке катышып, энеси дагы күбө катары суралып, мөлтүрөгөн жаш баласынан бөөдө айрылып отурган бул ата-эненин кайгысы, күйгөнү сөз менен жеткире алгыс. Бүгүнкү күнгө чейин көз алдымда. Иш каралып бүткөндөн кийин мен аларга: «Сөзсүз балалуу болгула, өлгөн баланы кайтара албайсыңар. Жоготконуңардын ордун толуктайт» деген мааниде тилек айттым эле. Арадан бир жыл өткөндөн кийин өлгөн баланын атасы келип: «Эркек балалуу болдук» деп сүйүнчүлөсө, алар үчүн сүйүнгөнүмдөн көзүмө жаш алганым эсимде. Андан бери аларды көргөн жокмун, бала чоңоюп калса керек. Жоготкон уулунун ордун жоктотпой, кайра эркек балалуу болушканы мени өтө кубандырган эле. Жакында сот тутумунун 95 жылдык мааракеси белгиленгени жатат. Учурдан пайдаланып бардык сот кызматкерлерин куттуктап кетейин. Урматтуу кесиптештер! Сиздерге чын ден соолук, аманчылык, чыдамкайлык каалайм. Оор жана түйшүктүү ишиңиздерде ийгиликтер болсун. Ошондой эле сот ардагерлерине да бекем ден соолук, узун өмүр каалап, ак эмгек менен иштеп жеткен пенсиянын үзүрүн көрүп, бакубатчылыкта өмүр сүрүңүздөр деп айтмакчымын. http://www.turmush.kg/news:382033